Ang Boyfriend Kong Artista (42 page)

Hindi kaya?

Oh el shaddai my gulay. Yun ba yung gusto niyang gawin ko?!

Ano ba naman `tong si Bryan. >_______<

"U-uy."
Nahihiya akong sabihin. Tofu, mamansin ka na kasi Bryan!

"U-uyy!"
Di pa rin siya tumitingin. Ano ba yan. >______<

"Hubby naman eeeeh! Sorry na! Please pansinin mo na ako."

Bigla siyang lumingon sakin at hinawakan yung kamay ko. Saka niyàto kiniss.

"Okay lang yun, Wifey."

"AAAAAAAAAH!"

"They are too sweet!"

"He kissed her hand!"

"OMG OMG OMG!"

=__________________________________________=

Sabi na e. Gusto niya talagang mang-asar noh? Nakakajirits. :|

"Epal ka. Alam mo yun?"
Bulong ko sa kanya, tumawa lang siya ng mahina.

"Kantahin na lang natin yung alam natin pareho. Ano masusuggest mo?"

"Alam mo ba yung song na I'll Be?"
Nagsmile naman siya nun.

"Favorite ko yun e."

"Hala. Favorite ko rin yun!"

Pareho kami ng favorite song? O.O

"Yun na lang kantahin natin."

"Sige! Ang galing kaya ng singer nun. Si Edwin Mccain!"
^_^

"Natural, he's my second cousin. It's in our blood."
Pinsan niya yun? Wow. Sige, sila na big-time. >_< Mga magagaling talaga.

"Sure. If you say so, teka, magguiguitar ka?"

"Yup. Teka. Akala ko ba hindi kita fan? Bakit alam mong nagguiguitar ako?"

"Baka yung nagpunta ako sa mall tour mo, nagguguitar ka."
Feeler neto. =_=

"Sus. Kunwari ka pa. You're stalking me like those other girls whose pretty much obsessed with

me."
Grabe talaga. =_______=

Hindi na kami nagpractice kasi alam na naman namin yung kanta e, and tapos na yung fifteen minutes. T.T

"Okay, so first group, Stephen and Ashley. In front."
Si Stephen and Ashley yung dalawa naming kaklaseng laging nag-aasaran. Nakakatuwa nga sila e.

[
PS:
Ayie. <3 Story plug! Siningit ko si Stephen and Ashley from my story The 7th Thing. Haha. Syempre 4th year high school pa sila dito. Duh. Haha. XD Nasa wattpad `to. Complete na siya. Hihi. Dito di ko pa napopost lahat.]

Kinanta nila yung "Awake" ng Secondhand Serenade. Grabe, kahit nag-aasaran `tong dalawang `to, may chemistry sila.

Parang kayo lang ni Bryan.

Uy hindi ha! Miss Author, nakikisingit ka na naman?

Oo kaya. BAGAY KAYO.

Wag ka nga umepal Miss Author! >__<

Aba. Gusto mo bang hindi ko nàto ituloy? =_=

Hala. Wag naman Miss Author. Papakabait nako. Mga silent readers! Magcomment na kayo. Baka hindi ituloy ni Miss Author yung story nàto. T.T

Good girl. *thumbs up*

Whatever Miss Author. Shoo na! =_=

*shoo shoo na si miss author. ahaha nakiepal lang po chos*

Pagkatapos ng kanta nila, nagpalakpakan, of course. Ang ganda pala ng boses nila. At, bagay sila. :">

"Second group, Eya and Bryan. In front, please."

"Lika na."
Tumayo na kami saka hinawakan yung kamay ko at pumunta sa unahan. Apparently, hiniram ni Bryan yung guitar nung isang classmate namin na si Myco. Mukhang nagulat nga si Myco e. Parang nastarstruck. Artista ba naman na magaling sa guitar, manghiram sayo ng guitar, diba? =_=

At maging girlfriend ng isang artistang habulin ng babae, bongga mo Eya!
(^_^)

Wag ka ng makiepal muna miss author. =__=

*nagshoo-away na si author permanently haha*

"So, um, We'll sing I'll Be by Edwin Mccain."
Hindi pa kami kumakanta pero nagpalakpakan na sila. Great, kapag pumiyok siguro ako, papalakpak pa rin sila. =______= Oh well, grades naman sa Music yung pinag-uusapan

e. Pero I still think some of them are too biased.

Tumingin siya sakin at nagstart magstrum.

*Now Playing: I'll Be - Edwin Mccain*

The strands in your eyes that color them wonderful

Stop me and steal my breath

And emeralds from mountains thrust towards the sky

Never revealing their depth

Tae. Bakit ba siya tumitingin sakin? Nacoconscious ako. Ewan. =_=

And tell me that we belong together

Dress it up with the trappings of love

I'll be captivated, I'll hang from your lips

Instead of the gallows of heartache that hang from above

And I'll be your cryin' shoulder

I'll be love suicide

And I'll be better when I'm older

I'll be the greatest fan of your life

And rain falls angry on the tin roof

As we lie awake in my bed

And you're my survival, you're my living proof

My love is alive, and not dead

And tell me that we belong together

Dress it up with the trappings of love.

I'll be captivated, I'll hang from your lips

Instead of the gallows of heartache that hang from above

And I'll be your cryin' shoulder

Ìll be love suicide

And I'll be better when I'm older

I'll be the greatest fan of your life

And I dropped out, I burned up, I fought my way back from the dead,

I tuned in, I turned on, remembered the thing that you said.

And I'll be your cryin' shoulder

I'll be love suicide

And I'll be better when I'm older

I'll be the greatest fan of your life

Silence muna pagkatapos namin kumanta. And then...

*applause + standing ovation. OA masyado =_=*

"Thanks."

"Thank you!"

Tinignan namin si Mdm. Linares, and honestly? She looks happy. Makakapasa naman siguro kami sa Performance

task? Di lang dahil artista si Bryan ah, dahil kahit hindi kami ready para sa kanta namin ngayon, maganda

performance namin.

Ganun ako ka-proud. Parang inawardan lang ako ng Best in Math. HAHAHA. ^_^

"You did great. I don't know you can sing."
Nagblush naman ako sa sinabi niya.

"Upo na nga tayo."
Umupo na kami and salamat naman, tapos na yung napakaraming applause.

"Last group for today. Allison and Errick."

Okay, bigla akong na-bad vibes. :|

Alam ko nakamove-on na ko, pero bakit affected pa rin ako?

"Hey. Eya, wag mo na lang sila pansinin."

I tried. Pero ewan, siguro ayoko lang talaga silang makitang magkasama. Naiinis pa rin ako. Disappointed. Betrayed.

Pero weird, hindi ako nasasaktan gaya ng dati.

"We'll sing Miserable At Best by Mayday Parade."

Pinapatamaan niya ba ako? Seriously? Whatever. =_=

Besides, right now, kailangan ko na siyang kalimutan.

Especially, kailangan ko ng maging full-fledged girlfriend ni Bryan to avoid rumors anymore. For the next 3 months.

Besides, alam ko na naman e, na wala na. Wala na kami.

Wala ng Eya at Errick.

The funny thing is, hindi ako malungkot or anything, nanghihinayang lang. Siya naman kasi lahat ng first ko diba?

Well except yung "first" na censored. HAHAHA. Pero seriously?

Moving on is what I really need to do right now. And guess what? I think I moved on.

30.

Eya's POV

Kinakabahan ako.

Hindi yung kinakabahan ako na naiwan ko yung wallet ko sa classroom, o kaya nagcutting ako at nahuli ako ng nanay ko, ibang kabàtong nararamdaman ko eh.

Basta, di ko maeexplain yung feeling.

"Eya, okay ka lang?"
Um-oo na lang ako kay Bryan. Kinakabahan pa rin ako. Ewan, paano kung magkamali kami pareho?

Ngayon kasi yung official interview ng press at buong media samin. Narinig ko kasi na hindi lang sa Pilipinas yung dadalo, mga press rin sa ibang countries ay makikichismis. Tss. =_=

Andito nga pala ako sa bahay ni Bryan, pag-uusapan kasi namin yung mga dapat lang sabihin sa interview, mga kaek-ekan, etc. Grabe, relaxed na relaxed siya e. Tss. =_=

"So, gets mo na ba gagawin mamaya?"

"Oo. Hindi naman ako tanga."
Inirapan niya lang ako. HAHA. Natawa ako dun ah.

"Bryan, bakit hindi ka kinakabahan? 10 na ng umaga, mamayang 3PM na yung interview."

"Silly. Sanayan lang yan."
Sanayan nga lang ba? Whatever. Di ako sanay! =_=

I'm so nervous. THE HECK! =_______________= Kung pwede lang mag-evaporate, ginawa ko na. Tsk tsk.

Bigyan niyo naman akong methods oh. Balak ko sanang magpaka-ninja o kaya maging isang fierce na assassin para

makatakas. Teka, anong konek? Nagpapakaduwag ka na naman Eya! >_<

Iniisip ko pa, diba girlfriend niya ako in 3 months? Pang-5th day pa lang namin `to, tapos, may interview kaagad?

Panigurado ako marami pang interviews na dadating samin, particularly sa akin! =______=

"Ano ba naman yang suot mo!"
Napatingin ako sa suot ko, maayos naman ah! =_=

"Anong problema mo sa suot ko?"
Naka-tshirt ako na Winnie the Pooh yung design, tapos nakaskirt. Ang cute nga e. ^_____^

"Kahit kelan ang baduy mong pumorma!"

"HOY. TIGNAN MO NGA SUOT MO! TSHIRT RIN NAMAN HA!"

"Natural magbibihis pa ako! Nako naman Eya, magbihis ka ng maayos."
>_<

"Eh eto lang yung matino kong damit ngayon. Naglaba kasi ako kahapon e, lahat ng damit ko

nilabhan ko."
Ganun talaga ako, lahat nilalabhan ko. Ayoko kasi ng damit na nababahuan. Gusto ko laging fresh.

Kahit sayang sa Downy.

"Tsk tsk. Lika na nga!"
Hinila niya ako papatayo, inabot niya sakin yung jacket niya.

"Anong gagawin ko dito?"

"Kainin mo."
=_____________=

Abnoy `tong si Bryan. Abnormal to the highest level, lagpas pa! =_= Corny pa! Tss.

Sinuot ko yung jacket at hinila na naman niya ako papalabas ng bahay niya. Tas hinila niya ako sa harapan ng kotse niya.

"Sakay."

"Uy. Saan tayo pupunta?!"

"Pupunta tayo sa Mall."
Tumahimik na lang ako at sumakay na lang ng kotse niya.

"Here, wear this."
Inabot niya sakin yung cap. Nag-cap rin siya pero nakashades.

"Pang-disguise?"
Um-oo lang siya. Naks, ako nagturo sa kanya nun! HAHAHA.

Di ko alam na gagawin ko rin yung tinuro ko sa kanya. Nako naman. =_=

-------------

After 10 minutes, andito na kami sa Mall. Natural, pumasok kami.

"Ano ba kasing gagawin natin dito?"

"Maghahalikan."

Binatukan ko siya ng malakas na muntik pang matanggal yung shades niya sa impact. Tsk tsk. Ang hangin netong