Ang Boyfriend Kong Artista (46 page)

"Ayun. Naisip ko na sayang ang friendship natin. Atsaka, namimiss talaga kita. Of course, friends pa

rin kami ni Bryan."
Bigla akong nakadama ng saya sa puso ko.

Salamat at bati-bati na kaming tatlo! =))))))))))))))

"Buo na ulit ang The Golden Trio!"
Kinurot ko lang si Andie. Golden Trio eh. HAHAHA. Abnoy. Ano kami? Sila Harry, Hermione at Ron? Eh diba dalawang lalaki yun at isang babae? Dalawang babae kami eh.

Si Bryan daw si Hermione. Nababading eh. HAHAHA.

Pero grabe, bati na kami ulit. I can't help but smile.

34.

Eya's POV

Andito na kami sa school auditorium. Flag Ceremony daw muna tapos may iaannounce yung principal. Mga kaek-

ekan lang daw tungkol sa Spiritual Services.

Well, aaminin ko, namimiss kong kasama si Bryan. Katunayan nga, yung iba naggogossip na about sa pagkawala ni

Bryan ng 2 weeks e, paano nila nalaman? Lels.

"Andie!"
Napatingin ako sa tumawag at si Kevin pala yun. Kevin Hidalgo. Schoolmate namin `to. Alam ko eto yung magaling sumayaw e. Siya ata yung kasa-kasama ni Andie nung di kami bati.

"Bakit?
" Iritang sabi ni Andie. Woah. Nang-irap pa si Andie! =)

"Taray mo. Gusto ko lang naman sabihin sayo na, Welcome to the Dance Club."
Biglang lumaki yung mata ni Andie at niyakap si Kevin. Pero bigla namang bumitaw ulit si Andie. Halatang nagulat siya sa ginawa niya.

Ooh. I smell something fishy here.

"Andie, mauna na ako sa classroom ha?"
Binigyan niya ako ng "uy-wag-mo-ako-iiwanan-dito-kasama-si-kevin look". Nagsmile lang ako sa kanya.

Tumingin ako kay Kevin, sabay smirk.
"Kevin. Right? Hatid mo si Andie sa classroom namin ha?"

"Sure. Eya right? No problem."
Nagkakaintindihan ata kami ni Kevin. Kinurot ako ni Andie pero wala akong pakielam.

Kailangan rin ni Andie ng lovelife. At, bagay kaya sila ni Kevin! Kung makatingin kasi si Kevin kay Andie, parang, may something.

"Maiwan ko na kayo!"
Naglakad ako ng mabilis. Mukha ata akong weirdo. Haha.

Pagdating ko sa classroom, marami ng students pero napansin ko kaagad na bakante yung upuan ni Errick at Allison.

Well, napansin ko lang naman.

Umupo na ko sa upuan ko. Maraming ngumiti sakin, nginitian ko rin sila.

Ang tagal naman ni Andie. Hayy. Makaidlip nga muna.

"Do you think she's asleep?"
Huh?

"Oo ata. So, we can talk about it na."
Double huh? I have a feeling na ako yung pinag-uusapan, nagpanggap pa rin akong natutulog.

"So, is it true?"

"Oo nga. Nakakagulat e."

"Naging sila lang, tapos magpapakasal na bigla?"

"Mahal siguro ata nila yung isa't-isa."

"Pero, ambilis naman. So, wala na talagang pag-asa na magkabalikan sila ni Eya?"
What?

"Ano ka ba, masaya na si Eya kay Bryan. Nakakagulat lang talaga."
Double what?

Tinutukoy ba nila si Errick at Allison? NO. WAY.

Inangat ko yung ulo ko at tinignan yung mga nag-uusap kong kaklaseng chismosa. Medyo nagulat sila.

"Narinig mo?"
- Classmate 1.

"Oo. Now, tell me, sino tinutukoy niyo?"

"Si Errick at si Allison. Magpapakasal daw yung dalawang yun e."
- Classmate 2.

Bigla akong nagulat. At natahimik. Srsly.

Anong pumasok sa utak nila at bakit sila magpapakasal ng ganito kaaga? I mean, wala na talaga akong pakielam.

Pero, of course, naging kaibigan ko rin sila.

At kahit papaano, naging kami ni Errick. And I know, I know, mahirap pumasok sa pagpapakasal. Ganun ba talaga

kadali para sa kanila yun?! =_=

Ganun ba kamahal ni Errick si Allison?

God, I'm being hysterical.

"Paano niyo nalaman?"

"Kalat na kahapon pa."
- Classmate 3.

Maya-maya, dumating na si Andie at kinwento ko yung nalaman ko.

"WHAAAT?!"
Ganun rin reaction niya, peeps. Total nonsense kasi. =__=

Napatingin naman kami sa pumasok sa may door ng classroom.

Si Allison at Errick. Magkaholding-hands.

Di pa rin ako makapaniwala. =_____________=

Nakita kong tumingin silang dalawa sakin. Almost sabay pa nga e. Iniwasan ko na lang sila.

"Bes..."

"Oh?"
Lumapit siya sakin at may binulong.

"Hindi kaya buntis si Allison?"

"Ano ka ba. Ang absurd naman nun--"

Wait, kung ang pagpapakasal nga nila, absurd para sakin e. May possibility! O.O

"Wag naman sana."

"Bakit? Gusto mo pa ba si Errick?"
Binatukan ko ng malakas si Andie. Napa-"ow" siya pero nagkamot lang ng ulo.

"Hindi noh. Nakamove-on nako. Ayoko lang na mahirapan silang dalawa."

"Trinaydor ka nila diba?"

"Nagmahal lang rin sila."
Nagnod lang si Andie.

"Pero grabe, yang si Errick? Pinsan ko siya kaya alam kong hindi siya gagawa ng kagaguhan.

Nakakapagtaka lang, papakasal siya kaagad? Grabe. I hope kung totoo man yung rumor, hindi sana

sila magsisi."
Nagnod ako sa kanya habang nakapangalumbaba. Iniisip pa rin yung nalaman ko.

Kailangan kong makausap si Allison. Dahil kahit magkaaway man kami, alam ko, kung, totoong, buntis siya, kaya

magpapakasal siya, she can't face it alone.

Is she doing the same mistakes again? Ganun rin ginawa niya kay Kuya Prince. Kaya nakipagbreak yung girlfriend ni Kuya Prince na si Ate Jaja kay Kuya, kasi, sinabi ni Allison na buntis siya. At ang ama ay si Kuya Prince.

Pero, wala naman talagang baby. Kaaway kasi ni Allison si Jaja. Basta, family thing. Gusto niya lang mang-asar. Pero grabe noh? Nakasira siya ng isang relationship. 13 lang siya nun. Kaya galit na galit si Kuya Prince sa kanya. Pero dahil naiintindihan ko siya nung time na yun. Kinaibigan ko pa rin siya.

Eventhough that's absurd na mabuntis siya. HAHAHA. Kasi naman, wala pa nga siyang menstruation that time eh.

=_= Tanga rin si Jaja.

At ngayon, alam ko, kung totoo man na buntis siya, which sana hindi,
kailangan niya ng kaibigan.

--------------------------------------

Uwian na. Hindi sumabay si Andie pauwi dahil may papaexplain siya kay Kevin tungkol sa dance club nila. Um-oo na lang ako.

Pumunta muna ako sa ladies room at sakto, andun si Allison. Nag-aayos ng buhok.

Tahimik lang kaming dalawa habang nakaharap sa salamin. Gumaganda si Allison, kaso, para bang nagiging

haggard? Ewan. =.=

Kakausapin ko ba siya o hindi? Ay. wala akong pakielam kung tarayan niya ako o ano. Sabunutan man niya ako, wala akong paki.

Humarap ako sa kanya at tumingin naman siya sakin.

Hinga lang Eya, Breathe.

"Buntis ka ba, Allison?"
Nagulat siya sa tanong ko pero di niya inalis yung tingin niya sa mata ko. Ilang minuto bago niya ako sinagot.

"Ano naman kung buntis ako?"

Oh God. Don't tell me, buntis talaga siya?

At ang ama ay si Errick?

35.1

Allison's POV

Hindi ko alam kung bakit ako nagkaroon ng POV bigla. Siguro gusto lang ni Miss Author na makita niyo yung side ko.

Alam ko, tingin niyo, masama ako. Kasi syempre, inagaw ko si Errick kay Eya, diba?

Inaamin ko. Bi-a-tch talaga ako. And I'm proud of it.

Pero hindi naman talaga ako ganun kasama. Di ko magagawa yung mga ganun kay Eya kung walang dahilan.

Kaibigan ko siya. At, kahit ang cheesy man sabihin. Namimiss ko rin siyang kasama. Gusto ko lang talaga siyang awayin, pero lahat yun di ko sinasadya.

Iniiwasan ko na nga siya e. Kaya di ko na siya inaaway dahil kay ... Bryan.

Si Bryan. Crush ko. Pogi h. Bwahaha. Basta, mahirap iexplain. And, the funny thing is, naging leader pa ako ng Bryanbelievers. Weird noh?

Well, whatever. Nakakatamad na rin maging crush si Bryan kasi sila na rin ni Eya. And, the funny thing is, ayoko ng sirain rin yung relationship nila.

Kasi, alam ko, masaya si Eya sa kanya.

Kaya nga nagulat ako nung bigla akong kinausap ngayon ni Eya. Tinanong kung buntis ako. Of all the questions na pwede niyang itanong, yun pa! Haha. Pero dahil I need to maintain my act, which I'll explain later kung bakit, tatarayan ko muna siya.

"Ano naman kung buntis ako?"
Nagulat siya sa sagot ko. Kilala kòto e, haha. Weird thing is,ang absurd ng question niya. Tsk tsk. Eto talagang babaeng `to.

"So... si Errick ang ama?"
Hindi ko napigilan. Bigla akong napahalakhak. TInititigan lang ako ni Eya. Nakakatawa kasi e! (^______^)

"Hindi. Ano ka ba, wag ka ngang mag-isip ng ganyan. Kilala mo rin ako kahit papano."
Napabuntong-hininga siya, habang yung isang kamay niya, nasa puso niya.

"Akala ko. Buti na lang. Pero, tanong lang, magpapakasal ba talaga kayo ni Errick?"

"Bakit? Mahal mo pa ba si Errick?"
That caught her attention.

Nagsmile siya sakin at pi-nat yung shoulder ko.
"He's all yours. And don't worry, I'm happy for you two. You
are meant for each other. Kalimutan na lang natin yung past."
Saka siya tumalikod at lumabas ng Ladies Room.

Nagulat ako. Promise. Nakamove-on na talaga siya?

So, wala na palang problema. Wala ng iintindihin sa kasal. Ang problema na lang is, si Errick.

Alam ko, may feelings pa rin si Errick sa kanya.
Kahit di na pwede.

Hahabulin ko muna si Eya. Gusto ko ng magsorry. Tutal, alam na naman niya na magpapakasal na kami ni Errick. At hindi na siya masyadong galit. Maiintindihan naman niya, diba?

Lumabas nako ng Ladies Room, buti na lang hindi pa kalayuan si Eya dahil ayokong tumatakbo. Seriously, masakit sa legs ko. Mamaya madapa ako, kawawa naman ang flawless legs ko. >_<

"Eya!"
Lumingon siya sakin at kumunot yung noo niya.

"Bakit?"
Paglapit ko sa kanya. Bigla akong naiyak.

"S-sorry *sniff*. Sorry for everyt-thing."

Nagulat ako, miski sa sarili ko. Hindi ako ganito ka-emotional. Pero, wala eh, yung stress sa kasal, pati sa ibang bagay, nagpapahirap sakin, kailangan ko ilabas.