Ang Boyfriend Kong Artista (51 page)

"Bakit sakin mo tinatanong? Kay Allison mo itanong!"
Tawa pa rin ako ng tawa dahil sa mukha niya.

Halatang naiinis na siya eh. HAHAHA! (^______^)

"Alam mo, gusto mo si Allison. Di mo lang narealize."

Errick's reaction:

=_______=

>_______<

(

____???)

(O_______O)

"What?!"

"Ganyan ka rin naman nung naging tayo ah! Yung nililigawan mo ako. Defensive ka nung una. Nung

inasar ka ni Andie sakin. Sabi mo di mo ako magugustuhan. Pero ano ka? Nagustuhan mo ako."
Tae.

Bakit ko yun bigla nasabi?! O.o

Seryoso yung tingin niya sakin.
"Sorry talaga. Eya. I know I hurted you a lot. Pasalamat na lang ako at
dumating si Bryan sa buhay mo. Alam mo, may plano nga akong agawin kita sa kanya nung nalaman

kong kayo na."
Nagulat naman ako dun.

"Pero nung narealize ko na mas bagay kayo, na mas maalagaan ka niya, at no offense, na hindi talaga

tayo para sa isa't-isa, naggive-up nako. Pasalamat lang ako at nakamove-on nako."

Nginitian ko na lang siya.
"Pasalamat na rin ako na nakamove-on ako."

Napatingin naman siya sa watch niya.
"Eya. I need to go na. 7 na kasi. Gabi na. Atsaka may balak akong
mag-bar."
1 hour na pala kaming nag-uusap. Dumidilim na pala. Di ko napansin. >_<

Wait.
"BAR NA NAMAN? MAGTIGIL KA NGA!"
Sabay hampas sa kanya ng bag ko. Napa-ow siya, tinigil ko naman nung feeling kong nasaktan na siya.

"Eya naman eh! Onti lang, promise!"
Haynako. T_T

"Okay. Magpaalam ka nga kay Andie!"
Nagnod siya pero nag-pffft. Tigas ng ulo neto. =_=

"Hatid na kita."
Um-oo ako kasi syempre, gabi na. Baka mamaya may mga manyakers na goons na nakapaligid sa subdivision. Wala pa naman akong alam sa self-defense.

Ang alam ko lang is mambatok. Special skill ko ata yun! Bwahahaha.

----------------------------------

Nung nasa street na namin kami, napansin ko na may nakapark na kotse sa tapat ng bahay namin. Sina Mama umuwi

na? Malabo. May 6 months pa yun sa Europe.

Hindi kaya?

"Sige Errick. Ako na bahala maglakad papuntang bahay ko."

"Sure ka? Hatid kita kahit sa gate niyo lang."

"Wag na. May nakapark kasi na kotse sa amin. Baka si Mama at Tita."
Tinuro ko yung kotse.

"Hahatid kita sa may gate niyo. Mamaya kung sino yang nasa kotse nyan. Mapahamak ka pa."
Bigla akong kinilabutan.

"Di naman! Makapanakot `to."
>_<

"Basta."
Wala akong nagawa kundi um-oo. Nung nasa tapat na kami ng gate ng bahay namin. Kinatok ni Errick yung car glass na tinted nung kotse na nakaparada sa bahay.

Maya-maya, bumukas yung pinto ng kotse...

At bumungad si Bryan Lim.

"Bryan!"
Hindi ko alam kung bakit pero napayakap ako sa kanya.

I miss his smell. His hair, his arms, his....... Ay ano ba pinag-iisip ko!

"Woah. Easy Eya, sabi na, mamimiss mo rin ako."
Natawa naman ako dun.

"Ehem."
Napatingin ako sa nag-ehem. Si Errick pala.

Nakalimutan kong andito pa siya.

"Uhm... Errick. Pwede ka ng umuwi."
Natawa naman siya sa pagkasabi ko.

Lumapit siya sakin at ginulo yung buhok ko.
"Ingat ka ha?"
Napatingin naman siya kay Bryan.

"Safe siya sakin. Errick."
May edge ng nanghahamon yung pagkasabi ni Bryan. Or I just imagined it? Oh well.

Kinurot ko siya ng mahina.Napa-smile lang si Errick dun.

"No worries. Dre. Nag-usap lang kami."

"Sinet-up niyo kasi kami ni Allison."
Singit ko.

"Paano mo nalaman yun Eya? Tumatalino ka na ha."

Kinurot ko ng kinurot si Bryan. Epal! Ampupu naman. =_=

"LETSE!"

"Well, closure ang kailangan niyo kasi. Nag-usap naman kayo?"
Sabay taas ng kilay niya. Tsk tsk. Ang arte nitong si Bryan.

"Wag ka nga! Oo. Masaya ka na? Teka, may bago ka na namang kotse?"
Tinuro ko yung kotse niya. Di ko narecognize.

"Ang gastos mo."

"Car geek ako. That's my passion, Eya."

"K. Ikaw na may hobby na magcollect ng kotse na mamahalin. Ang mura ng passion mo!

Grabeeeee."
Natawa lang siya.

"Bryan, pwede ka bang makausap?"
Tinaasan ko naman ng kilay si Errick. Bakit kailangan nilang mag-usap?!

Bat di pa siya umaalis?! =_=

"Sure. Ngayon ba?"

"Kung pwede ka."

"Saan?"

"Inuman? Sa Tunnel?"

"Sure. Wala na naman jet lag ko. Saturday naman bukas."
MAG-IINUMAN SILA?! O.o

Seryoso silang nagtitigan. OMG. Baka magsuntukan `to pag wala ako?!

"BAKIT KAYO IINOM? WALA NAMANG PROBLEMA--oomph!"
Tinakpan ni Bryan yung bibig ko.

"Mag-uusap lang kami. Usapang lalaki. Okay? Walang gulo."
Binitawan niya naman yung bibig ko.

"Anong Tunnel?"

"Bar yun."

"Yup. Bar siya wifey. Daming alcoholic drinks."

"What?! Mapapahamak ka nyan Bryan! Artista ka!"

"May care ka sakin? WOW!"
Binatukan ko naman siya.

"Girlfriend mo ako. Okay?"
Natahimik naman siya nun.

Kahit nagpapanggap kami, girlfriend niya pa rin ako for the next two and a half months! >_____<

"Ano ka ba, Eya. Mag-uusap lang kami. We'll not get drunk."
Si Errick naman yung tinitigan ko ng masama.

Natawa lang siya sa expression ko.

Nagiging OA na ako magreact. =__________=

"Sama niyo ako. Sige naaaaaaaaaaa~"

"BAWAL!"
Talagang sabay pa sila magsalita. =_=

"Sige. Pero ingat kayo ha. Goddamnit! Wag kayong gagawa ng kagaguhan."
Niyakap ako ni Bryan. Sandali lang. Tapos binulong na...
"Ang protective naman ng girlfriend ko sakin."

Dugdug. Dugdug.

Di pa pala ako nagpapacheck-up sa heart specialist. Napapadamìtong ganitong instances. T_T

Bumitaw na siya sa yakap niya sakin.
"Errick. Kotse ko na lang gamitin natin papuntang Tunnel. Is it

okay?"

"Sige. Hatid mo muna si Eya papasok. Magssmoke lang ako."

"Smoke ka ng smoke Errick. Itigil mo yan. O kaya, bawasan mo."

"Opo! Maam Alvarez!"
Natawa lang ako sa sinabi niya. Taena lang haha. =)

Hinatid na ako ni Bryan sa loob. Sa may garden lang. Pero may binigay siya sakin.

"Anòto?"

"Buksan mo."

Pagkabukas ko. Chocolates? At may sushi at california maki pa! ^________^

Napayakap naman ako sa kanya bigla.

OMG. Bumitaw naman ako bigla. Tumawa lang siya.

"Nagiging sweet girlfriend ko ha."
Pinalo ko siya ng mahina sa braso.

"Wag ka ngang mang-asar. Sige na, alis ka na. Wag kayong mag-aaway ha."

"Opo. Wifey."
Medyo lumaki yung mata niya. Bakit? o.o

Tapos tinignan niya ako ng weird na look. As in... ang weird.

"May problema?"

"Uh... wala. Sige alis nako. Bye."
Lumabas na siya ng gate. Hinintay ko munang makaalis sila bago ako pumasok.

Bakit ganun? Nagwoworry na ko sa kanya, tapos, tapos...

Hindi kaya?

No. Hindi pwede. Hindi pwedeng mainlove ako sa kanya. Or magkagusto ako sa kanya. Kahit di yun nakalagay sa

rules ng contract, understood na yun. Artista siya. Normal na tao ako.

After 3 months, mawawala na naman yung magic ng contract diba?

Worried lang ako At namiss ko lang siya. Tama Eya! Yun lang yun. Wala ng iba.

Pero bakit ganito yung puso ko? Iba yung pinaparamdam at pinapahiwatig sakin? Tumitibok kapag andyan si Bryan, nalulungkot at nanghihina kapag wala si Bryan. Kulang na lang simigaw `tong puso ko na "BRYAN BRYAN BRYAN!"

Ang gulo lang.

38.

Eya's POV

Pagkagising ko, wala na si Desi. Nako talaga. Pala-gala na yung babaeng yun! Di porket saturday ngayon at wala si Mama dito, lagi siyang gagala. Di pwede yun! Di porket idol niya si Dora the Explorer, gagaya na siya sa negrang gala na yun! =_=