Ang Boyfriend Kong Artista (59 page)

Sumunod ako sa kanya habang tumatawa.

-------------

Pagkatapos ng activity, ayun. Kumain at pumunta na sa rooms. Di nako nakapaggoodbye kay Bryan. Tae naman. =_=

Sasagutin ko na kasi siya. Sure na ako. Kami na naman kasi diba? Whatever. I love him, he loves me. That's enough.

Ang pagpapaasa, para lang yun sa mga taong hindi sure na mahal nila ang isa't-isa.

"Uhm. Eya? Matutulog ka na ba?"
Sabi ni Nikki. Nakaupo siya sa sofa habang hawak-hawak yung isang letter ata. Nasa envelope eh. Napatingin naman ako sa kanya. I realized kailangan ko ring magsorry sa babaeng `to. I

misjudged her.

"Hindi pa. Bakit?"

"Wala lang... Hehe."

"Uhm. Uy, Nikki."
Napatingin naman siya sakin nun.

"Bakit?"

"Sorry."
She seem to understand why I said sorry to her and she just smiled in return.

"Okay lang yun. Alam ko naman ang feeling ng in-love."
Natawa naman ako sa sinabi niya.

"Ikaw? In-love ka?"
Nagblush naman siya nun at nagnod.

"Oo. Pero, taken kasi yung lalaki eh."

"Saklap naman nun!"
Grabe. =_=

"Bestfriend ko rin kasi yung lalaki."
Napa-"OH" naman ako nun. Masaklap nga.

"Wait, si Gabe ang gusto mo?!"
Nagblush na naman siya nun.

"Ah eh... Oo. Wag kang maingay."
Nagnod naman ako nun.

"Paano mo nalaman?"

"Bestfriend mo yun diba? Obvious kasi. Hayaan mo, sa bait mong yan, at sa ganda mong yan,

makakahanap ka rin ng para sayo."
Tumingin siya sa baba at nagsigh.

"Hayy... Sana nga."

"Smile lang!"

"Ay oo nga pala. May nagpapabigay sayo."
Inabot niya sakin yung envelope na hawak-hawak niya. Kumunot naman yung ulo ko dun.
"Tulog na rin ako. Night!"

"Ah. Sinong nagpapabigay?"

"Just open it."
Tapos she winked saka tumaas na siya sa upper bunk ng bed.

Oh----kaaaaay? Weird.

Binuksan ko yung envelope gamit yung ngipin ko. May letter. Uh. Sinong nagbigay nito?

Pagkabasa ko. Napangiti ako. Eto talagang si Bryan. :">

Inayos ko yung bed ko saka nagbihis at nagdala ng flashlight. Naghintay ng mahigit isang oras bago ako tumayo sa kama. Napatingin ako kay Nikki na hindi pa natutulog.

"Alam mo Nikki?"
She nodded and winked.

"Enjoy, Eya."
Medyo kinilabutan ako sa sinabi niya pero excited. Mixed emotions.

Dahan-dahan akong lumabas ng kwarto at palihim na lumabas. Ang astig, parang nasa action movie lang. Di ako

papahuli noh. Pag ako nahuli, may dahilan ako.

SLEEPWALKING. HAHAHA.

Kinuha ko ulit yung letter ni Bryan saka binasa ulit.

Dear Engot,

Meet me at the tree house besides the lake awhile ago. You know that right? Sneak out. Wag kang papahuli. I have a surprise for you engot! I love you, Daniella Noelle Alvarez. Forever.

- BRYAN

Hindi ko alam kung bakit naeexcite ako. Kasi, ngayong gabi ko na rin siya sasagutin eh. I think. Hayy. Tinawag pa akong engot. -____-Ano kaya yung surprise niya sakin? I can't wait.

Binilisan ko yung lakad ko. Buti kabisado ko papuntang lake. At alam ko yung tree house na yun. Ano bang meron dun?

I don't know what to expect. Bahala na. Basta, alam ko.

Tonight will be special.

47.

Eya's POV

"Relax, Eya. Relax."
Ang weird ko. Kinakausap ko sarili ko. Eh kasi naman, eto na eh. Nasa tapat na ako ng tree house. Hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin or what. Paano ba kasi sagutin ang isang artista?

Option 1.
Pumasok sa loob ng tree house at bigla na lang siyang sunggaban at halikan tapos, sasabihin kong kami na?

Option 2.
Kumatok tapos pag bukas niya, magdadrama ako, with matching iyak effect sabay lupasay sa floor plus begging with open arms, tapos sasabihin kong kami na? Mag-aala artista rin ako syempre.

Option 3.
Kumatok tapos pagbukas niya, sasabihin ko lang na kami na saka takbo papalayo?

Ay bahala na. =__________= Breathe Eya, breathe!

Kumatok ako. Pero walang nagbukas ng pinto. Katok ako ng katok, wala pa rin.

ANG WEIRD HA. =__________= Asan ba si Bryan? Sabi niya dito ha?

Tumingin-tingin ako sa surroundings ko, etong tree house lang naman ang nag-iisa dito. Eh bakit ganun? Tss. Ang

weird lang.

No choice, pasok na lang ako diretso.

*creaaak*

Sound-effect po yan ng pagbukas ng door ng tree house. Creepy ngae.

Nung nakapasok na ako, ang dilim! Tsk tsk. Ginu-goodtime lang ba ako ni Bryan? =___=

Ewan ko sa kanya. Tumalikod na lang ako at aalis na sana ng biglang out of nowhere, biglang nagkailaw.

Napatingin ako sa loob ng tree house. Halos malaglag na ang panga ko sa nakikita ko ngayon.

May table sa gitna, tapos dalawang upuan sa side. May pagkain na nakaserve sa table at may candles pa. Tapos may banner na nakasabit sa may dingding, nakalagay "I love you, Eya." Tapos may flowers, red roses and white roses, na nakapalibot sa table, mismong design. Pictures rin, saan niya nakuha? Tapos candles pa sa may gilid, at balloons!

Pink balloons!

At...

May isang bouquet of red roses rin na hawak-hawak ng taong mahal ko at ang may surprise neto.

All-in-all, nagulat ako. Who would've thought na ang isang Bryan Lim, magsusurprise ng ganito?

Lalo tuloy akong naiinlove sa kanya.

Lumapit siya sakin, kiniss yung right hand ko at binigay yung bouquet of red roses.

"Hello. Engot kong asawa."
Napalo ko siya ng mahina sa braso niya. Nagchuckle lang siya.

"Surprised?"

"Oo. Grabe. Thank you.

"
Nagsmile lang kami sa isa't-isa. Hinawakan niya yung right hand ko at dinala sa

may table. Tapos hinila niya muna yung seat ko bago ako umupo.

"Ang gentleman mo naman."
Nagblush naman siya. Ang sweet talaga niya. :">

Nilapag ko yung red roses sa baba saka umayos ng upo. Umupo na rin siya sabay hawak sa dalawa kong kamay.

"To tell you the truth, nahirapan ako sa pagsusurprise. Eh kasi naman, first time kong magprepare

ng ganito sa taong mahal ko." Ako naman ang nagblush sa sinabi niya. "And besides. ang hirap mo

kayang i-impress."
Sabay kamot niya sa ulo.

Natawa lang ako nun at pinisil yung pisngi niya.
"I'm more than impressed. Ang sweet sweet nga ng future
boyfriend ko eh."
Nanlaki naman yung mata niya pero bumalik naman ulit sa dati.

"Ehem... kung okay lang sana magtake-credit sa surprise ko na 'to. Ginawa ko na, kaso, syempre,

tinulungan rin ako ni Nikki. Kaya wag kang magselos, ha?"
Nagnod na lang ako.

"So, kain na tayo."

"Sige na nga."

Sinerve niya ako ng food, ang sarap nga. Lamb chops. Paano kaya niya namanage 'to? Este nila ni Nikki?

Dagdag mo pa ang fact na nagkakaroon kami ng Candle-lit dinner sa loob ng tree house. In the middle of the night, sa retreat pa namin. Ang galing. =)))))))))))))))))))

Nagkkwentuhan lang kami habang kumakain. Aww. Ang sweet lang. :">

----------------------------------------------------------------------

Pagkatapos kumain, tumayo siya at pumunta sa sulok ng tree house. Di ko makita kung ano man ginagawa niya dun

kasi binoblock niya yung view.

Maya-maya, alam ko na ang gusto niyang mangyari.

"Oh no. No, no, no! Bryan naman eeeeh!"
Lumapit siya sakin at hinawakan yung kamay ko at hinila papatayo.

Tapos dinala ako sa gitna ng tree house.

"Bryan naman eh! Wag naaaaa!"

"Dance with me."
Saka niya plinay yung song sa mp3 player na nakaset-up sa may sulok gamit yung remote na hawak niya.

"Asa!"
Tumawa lang siya, pero hindi niya ako sinunod.

*Now Playing: I'll Be"

The strands in your eyes that color them wonderful

Stop me and steal my breath

Emeralds from mountains thrust toward the sky

Never revealing their depth

Tell me that we belong together