Ang Boyfriend Kong Artista (23 page)

Madaming nag'hi sa akin, nagsmile na lang ako sa kanila, yung isa nga, nahimatay e. Srsly? Ano bàtong school nàto? Tss.

Nasa parking lot na ako, ng biglang nakita ko si
Erick
, nakasandal sa kotse ko.

"Bryan, pwede ba tayong mag-usap?"

"For what?"
Problema nito? Di naman kami close.

"Magtthankyou lang sana ako sayo e."
Tinignan ko lang siya.

"Bakit ka naman magtthankyou sa akin, Roderick?"

"Dahil sa pagdala mo kay Eya sa clinic. Thanks Dude."
Nagpapatawa bàto? Tinawag pa akong DUDE? Di kami close.

Humarap ako sa kanya, tapos I smirked at him.

"Alam mo, pwede ko yun gawin kasi, unang-una, kaibigan niya ako, at pangalawa, hindi mo naman

kailangan magthankyou sa akin e, kasi, HINDI NAMAN SIYA SAYO."

Mukhang naasar ata si Erick kasi nakaclose-fists siya e. Pakielam ko?

"Excuse me, DUDE. Wag ka na muna sumandal sa kotse ko, kung ayaw mong matamaan ka ng

pintuan sa kotse."
Umalis naman siya nun.

Anong akala nun? Kung makapagthankyou siya, akala niya sila pa ni Eya. Tengene, bakit ba ako affected? Ugh. E kasi kaibigan ko rin si Eya. Yun lang.

Pag-uwi ko, may mga reporters, wala lang. Kinumusta lang nila ako sa new school experience. Sus.

After ilang

minutes, pumasok na ako.

Nagbihis na ako at nagcomputer muna. Ugh, Nakakainis lang. Andami kong poser. Lalo na sa
Facebook
. Tss. Pero onti lang talaga nakakaalam ng facebook ko. May
Twitter
rin ako, yun verified talaga. May 13 million followers lang naman ako dun. Sa
Tumblr
, 12 million.

Nag-update lang ako, tapos inadd ko rin si Eya. HAHAHA. Machat nga.

Prince B:
Hi.

Maya-maya, nagreply na siya.

Prince B:
Hi.

Eya Alvarez:
Uh. Hello.

Prince B:
Sup? Ok ka na?

Eya Alvarez:
Teka, You know me?

Prince B:
Kaya nga kita in-add e.

Eya Alvarez:
Teka, sino ka ba?

HAHAHA. Maasar nga.

Prince B:
Maganda ka kaya.

Eya Alvarez:
Whuut? Ikaw ba yan Bryan?!

Prince B:
HAHAHAHA! Naniwala ka namang maganda ka?

* you are offline*

Inoffline ko na baka mamaya magbunganga na naman yun. kahit sabihin nating sa internet lang. LOL. Nilog-out ko na rin yun. Siguro I'll take a nap na lang.

*ring ring*

Biglang tumunog phone ko. Pagcheck ko, Tumatawag si Mom. Ugh.

"Hello, Ma?"

"Bryan! I've been calling you kanina pa. Why are you not answering?"

"Sorry, Ma. Nagnet pa ako e."

"Shizz, Okay. So, how's your first 3 days there?"

"Okay lang."

"I hope you learned your lesson na. Buti at dyan ka na lang magstay."

"Ma!"

"Enough, Bryan. You'll stay there for the whole school year. Pwede kang magkaprojects, pero dyan

lang sa Philippines. Mamaya maririnig ko na naman na you accepted some projects outside the

country, lagot ka sa akin."

"Geez, Ma. I'm okay with it. Whatever."

"Tandaan mo na respeto mo na rin `to kay Bettina, pati sa tatay mo. Pati na rin dun sa firefighter,

Kung hindi dahil sayo..."

"STOP IT. MOM. Pinamukha niyo na yan sa akin ilang beses na. Kaya quit it! Kaya nga andito na ako

diba? I know it's my fault pero tama na!"
Naiinis na naman ako kay Mommy. Sht.

"Okay, Bryan. Basta, visit her sometime, okay? Bye."
Then the line went blank.

Humiga na lang ako sa bed ko at kinuha yung picture na nasa may side table ko. Picture yun namin ni Bettina, Bigla na lang tumulo yung luha ko.

"S-sorry, kung hindi dahil sa akin, hindi ka mamamatay, andito ka pa sana, B-bettina. I'm really

sorry. I miss you...
my half-sister
."
Di ko namalayan, nakatulog na pala ako, with guilt evidently found in my face.

15.

Eya's Pov

One week. One week na nakakaraan, inaasar pa rin ako ni Bryan. Ugh.

Friday ngayon at matatapos na yung

Physics Class namin. Tapos, Club Time na. o0