Ang Boyfriend Kong Artista (66 page)

"Kaya mo yan baby kong engot." Ang sweet lang. Except the engot part. -_-

Pagkatapak ko sa gym, bigla akong kinabahan. Para bang natuyuan ako ng lalamunan? Naalala ko bigla yung

kumanta rin ako dati, grade 5 ako, kumanta ako tapos biglang pumiyok! Ampupu. Ayokong maulit yun.

Breathe Eya, breathe.

TInignan ko si Bryan saka kumanta ng Lupang Hinirang.

*right side: kunwari si eya yung kumakanta readers*

Nagpalakpakan lahat ng students sa gym. Di ako pumiyok! YAY! Akala ko kung anong mangyayaring kapalpakan sa

performance ko. Bumaba ako ng nakasmile. Nakipag-high five sakin yung tatlong mokong at kinurot ako sa pisngi ni Bryan.

"Ang galing mo wifey! Kumanta ka na lang ng Lupang Hinirang palagi!"

"Takte nang-asar ka pa. Tss. Bye na. Punta nako sa taas. Goodluck sa game hubby!"

"Wala bang goodluck kiss dyan?"
Pinalo ko siya ng mahina, tumawa lang siya.

"PDA much? Sige na bye na."
Tumingin rin ako sa dalawang mokong.
"Hoy kayong dalawa. Galingan niyo
ah."

"Aye aye captain!"
Nang-asar pa. -_- Napasmile lang ako nun at nagbbye na.

Habang palakad ako papunta sa taas, nakita ko sa peripheral vision ko na nakatingin rin sakin yung Tyler na yun.

Di ko siya tinitignan ah. Sadyang napatingin lang ako.

Dami kong satsat! Makaupo na nga. >.<

-----------------------

AFTER 5 MINUTES

Nagwhistle na yung referee and the two teams huddle, pinapakinggan yung coach nila. Lumabas yung referee, which is yung kaklase namin na si Nathan, at pinatawag niya yung dalawang team captain.

Ayan na, magsstart na! ^____^

Parehong pumunta si Errick at Tyler sa gitna, feeling ko kinakabahan si Errick, but still he's confident. Kilala ko yan.

Di yan papadaig sa kalaban!

"So, Team Captain of Eastbridge University, Errick! What can we expect from you this school year?"

"Well, our team really worked hard. Di kami papatalo. We are really determined to win and make

our school proud!"
Naghiyawan yung mga tao sa gym, pati ako napahiyaw. Marami ring fangirls na sumigaw, natawa ako. Napatingin ako kay Allison na nasa baba, nakacheerleading uniform sila ni Andie, at ang tingin niya dun sa mga babae? MURDEROUS. Hahaha!

"And we have here the Team Captain of Xander High, Tyler. Any message?"

"BOOOOOOOOO!"

"TALO NA KAYO XANDER HIGH!!!!"

"AMPAPANGET NIYO! MGA UGOK!"

Hindi pa nga nagsasalita 'tong Tyler na 'to, marami ng nag-boo. Ang sama ng school namin. HAHAHA! Pero nasa

teritoryo kasi namin sila eh.

Teka, nakatingin ba siya sakin? Hindi naman sa nag-aassume ako ah. Pero hindi naman malabo mata ko! Err.... teka lang...

OO NAKATINGIN SIYA SAKIN! Bakit? O.o Hala... he smirked tapos kinuha yung microphone kay Nathan.

"Alam ko panalo kami ngayon."
Lumakas yung mga nagboboo.
"Plus, I want to know the name of the girl
who just sang."

Whaaaaaat?!

Nakita kong lumapit si Bryan dun kay Tyler,
"Bakit gusto mong malaman pangalan niya huh?!"

Nakita kong nagshrug si Tyler at nagsmirk. Tumahimik bigla yung court. Natameme ako sa sagot niya.

"None of your business. And besides, dude, girlfriend mo ba siya?"

"Oo. GIRLFRIEND ko siya. Kaya wag kang makielam!"
Sabay tulak ni Bryan sa kanya. Tinulak rin siya ni Tyler at ngayon, magkakagulo na ata. Wala akong magawa. Paano ko sila mapipigilan?! Ang lakas pa ng boses nila.

Lumapit na kaagad yung coach ng team namin para matigil yung dalawa. Haaaays buti na lang!

Tumingin sakin si Bryan na nakasimangot, sabay tumingin rin sakin yung Tyler. Ay sino bang titignan ko?!

Iniwas ko yung tingin ko sa kanila, pero nagsmile ako kay Bryan, sa Tyler na yun? No way! Panira ampots.=_=

54.

3rd Person's POV

[Narration lang po ito. Hehe.]

Dahil sa commotion kanina, nadelay ng 15 minutes yung game dahil pinagalitan pa sila ng mga coaches nila. Tinataas na ni Eya yung banner ng mga kaibigan niya, lalo na yung kay Bryan.

"WOOOT! GO BRYAN!"
Sigaw ni Eya. Ngiting-ngiti si Eya. Habang si Bryan ay nakangiti na rin.

Napapaisip tuloy si Bryan kung bakit siya nainis dun sa Tyler na yun.

"Eya naman oh. Ang sweet talaga. Aish. Okay na eh. Kainis pa yung Tyler na yun."
Napatingin siya kay Tyler.

Napatingin rin si Tyler sa kanya. At halatang tumataas ang tensyon sa pagitan nila at ng dalawang team.

Napalingon si Tyler dun sa babaeng kumanta kanina. Naisip niya... idaan na lang sa laro. Focus! Pero ano kayang pangalan niya? Ang ganda niya kasi.

*pfffffffffffffft*

Tumunog na ang whistle galing sa referee, eto na ang start ng game.

Ang dalawang teams ng magkabilang school ay sobrang nagkakainitan na, kulang na lang magpatayan. Si Bryan,

focused na focused. Pati na rin sila Errick at ibang teammates nila sa varsity. Sa kabilang team, ganun rin. Ngunit kapansin-pansin ang tensyon sa pagitan ni Tyler at ni Bryan.

"Akala netong ugok na 'to, makakaporma siya sa girlfriend ko? Huh. No way!"
Sa isip-isip ni Bryan.

"Tss. Defensive naman ng lalaking 'to. Girlfriend niya pala yun? Teka. Artista na 'to ah?! Baka

nasa internet pangalan nung kumanta nun. She's really... cute."
Pag-isip naman ni Tyler.

Nung natapos na yung game, nanalo yung school namin versus yung team ng kabilang school. 81 to 74.

Masaya ang team. Ang ingay sa gym, lahat sobrang masaya sa victory ng school. Bumaba na rin si Eya para

icongratulate sila lalo na si Bryan.

"Galing mo hubby ko! Congrats!"
Sabay hug. Pagkatapos nila maghug. Kinuha ni Eya yung binili niyang bottled water at binigay kay Bryan.

"Syempre, para sayo yung game ko. Oo nga pala, thanks for the banner."
Ngiting-ngiti sila pareho kaya di na napigilan ni Bryan, hinalikan niya si Eya sa cheeks.

Namula naman si Eya at pinalo ng mahina si Bryan.
"Ano ka ba! PDA?"
Natawa lang si Bryan.

"Engot. Mahal na mahal kita. Alam mo yun?"

"Oo naman. Kaya wag ka ng manuntok kung may gustong makaalam ng pangalan ko okay?"
Napasmirk

lang si Bryan.

"Eh !@#$ siya eh--"

"Ssssh! Lika na... date na lang tayo."
Napangiti si Bryan sa sinabi niya, pero napatingin siya kay Tyler, na nakatingin rin sa kanilang dalawa.

Aba tangna rin neto ah. Di makaintindi?

"Uy lika na Bryan."
Hinawakan ni Eya yung kamay niya, nawala yung pag-aalala at inis niya. Naisip niya, iba talaga ang epekto sa kanya ni Eya.

"Sige na nga. Hawakan mo kamay ko. Baka mamaya... may ibang umagaw sayo. Mahirap na wifey

ko..."
Natawa si Eya pero hinawakan niya yung kamay ni Bryan, at naglakad sila papalabas ng gym, rinig na rinig pa rin ang sigaw ng mga tao sa gym.

Samantala, pagod pero ayos lang kay Tyler na natalo sila. Ganun ang basketball, minsan nananalo, minsan hindi.

Nakakunot ang noo niya, pero bakas sa mukha ang pang-aasar.

"So, siya pala yung girlfriend ni Bryan. Maganda nga. Galing talaga pumili ng kapatid ko. Bakit

kasi ako, binasted pa... tss. Siya na swerte."

Oo, kapatid niya si Bryan. Half-brother actually dahil sila ni Bettina ang tunay na magkapatid. Kaya gusto niyang asarin si Bryan at badtripin dahil isa na rin yung paraan para makalimutan niya ang pagkamatay ni Bettina. Di sila close pero di naman sila alien sa isa't-isa. Natural yun para sa kanilang mga LIM. Sa katunayan, alam naman niya talaga yung pangalan nung girl. Daniella ata? Gusto lang niyang mang-asar. And besides...

"Hmm. Pero I'm curious about that Daniella Girl. I need to know more about her. Soon."
Napangiti na lang si Tyler sa naiisip niya.

55.

Eya's POV

Eto na naman ako. Nagdadrama. Soundtrip lang habang nakatingin sa bintana. Umuulan. Tila nararamdaman ng

langit ang hinagpis ng puso ko ngayon.

Syempre ang lalim ng tagalog ko. Pagpasensyahan na. Nacarried-away lang ako sa El Filibusterismo kahapon sa

Filipino Class eh. Aba, kahit nakabagsak ako sa quiz, okay lang! Pero syempre di ako okay sa score kong 2/10. Di pwede yun! Pft. Tae, ang daldal ng isip ko ngayon. =_=

Tinignan ko yung phone ko, walang new messages. Amp. Ewan. Back to soundtrip.

"I thought that things like this get better with time

But I still need you, why is that?

You're the only image in my mind

So I still see you... around.

Hubby...

I miss you, like everyday

Wanna be with you, but you're away

Said I miss you, missing you insane

But if I got with you, could it feel the same?

I...

Words don't ever seem to come out right

But I still mean them, why is that?

It hurts my pride to tell you how I feel

But I still need to, why is that?

Miss you...

I miss you, like everyday

Wanna be with you, but you're away

I said I miss you, missing you insane

But if I got with you, could it feel the same?"

Nakakamiss si Bryan. Nangungulila ako sa kanya. Chos. Ang drama ko! It's been 2 weeks kasi since umalis na naman si Bryan. May movie project kasi siya. Nakakainis. Namimiss ko siya.

Yung movie project niya? Well. Romantic movie siya. Di ko alam kung sino yung leading lady niya. Pero alam ko

nagpapa-audition pa eh. Gusto ko nga mag-audition, joke. Di naman ako maaapektuhan kasi alam ko, mahal niya

ako. I trust him.

Anyways, nasa Korea siya ngayon. Yung movie kasi, sa Philippines at Korea ishoshoot. So ishoshoot muna nila yung mga scenes ni Bryan sa Korea para di na hassle pagdating dito sa Philippines. Ang story kasi ng movie nila, si Bryan ay isang badboy na teenager sa Korea. Dahil sa inis ng magulang niya, pinastay siya dito sa Pilipinas during his summer. At dun niya makikilala yung leading lady niya, which is isang girl na sobrang bait, pero malapit na mamatay.

Maiinlove sila sa isa't-isa, pero dahil nga mamamatay yung girl, anong mangyayari sa kanila? Alam niyo yung

title?
"Rain in Summer"
.

Next week pa darating si Bryan sa Pinas at saka niya ishoshoot yung scenes niya kasama yung leading lady niya. Sino kaya yung leading lady niya noh? Maganda kaya? Sexy?

"Ate! Come down here! Si Kuya Bryan nasa TV!"
Nagulat naman ako nun. Tae. =_= Bumaba na ako, double step sa hagdanan syempre, at tumabi kay Desi na kumakain ng popcorn.

"Penge."
Sabay hablot ng popcorn sa bucket niya. Takaw ko.

"Anong nangyayari?"

"Iniinterview siya para sa movie niya. Tapos ipapakilala na yung leading lady niya!"
Shoot. Makikilala

ko na rin yung babaeng magpapaibig sa kanya! Sa movie lang syempre. HAHAHA.

Ang gwapo-gwapo talaga ng asawa ko. HAHAHA. Eh bakit? Asawa gusto ko eh.

Daldal pa ng daldal yung nag-iinterview ng biglang sinabi niya na yung gusto kong marinig kanina pa. -____-

"Okay, so, for Bryan Lim's leading lady. Let's welcome... Ms. Princess Gomez!"
At dumating na nga ang leading lady ni Bryan.

Nanliit ako bigla. Ang ganda eh! Long-legged, maputi, makinis, shocks, yung buhok niya! Ang ganda. Pero hindi ako maiinsecure sa kanya no. Kahit siya si Princess Gomez. Sikat siya sa Philippines. Maganda eh.

Pero alam ko, trabaho lang 'to. Trabaho lang nila. Napasmile ako nun.

Napatingin ako sa mukha ni Bryan. At ang reaction niya? Mukhang gulat na gulat pero bumalik sa dati. Nginitian niya yung leading lady niya at tumayo at nakipagshake-hands. Tapos sabay silang umupo at nainterview na sila.

"Si Princess Gomez pala partner niya. Tss. I hate her."
Natawa ako sa sinabi ni Desi.

Nabalik yung atensyon ko dun sa nag-iinterview nung narinig ko yung pangalan ko.

"So, is it okay for Miss Eya Alvarez that you'll be paired up with Miss Gomez? I mean, there's a kissing
scene in this movie."
WHAT?! May kissing scene? Amp.

Pero na-reassure naman ako sa sagot ni Bryan.
"It's only for work. And besides, she knows how much I love
her."
Nagsigawan naman yung mga tao dun.

"Ang cheesy ng boyfriend mo, Ate."
Natawa lang ako dun. :">

Siya na. Siya na talaga. :""> Di ko naman pala kailangan magselos sa leading lady niya eh.

Mas maganda ako dun. HAHAHA! =)))))

"Hoy Ate! Makangiti wagas? Daig mo pa nanalo sa lotto ha? Daydreaming na naman?"
Binatuhan ko siya ng unan. Napa-"ouch" lang siya.

"Walang pakielamanan ng trip, sister. Penge nga popcorn!"
At nag-agawan lang kami sa kawawang popcorn.

Masarap yung flavor eh. Cheese. Parang kami lang ni Bryan.

Cheesy.

-----------------------------------

Bryan's POV